Wirtualny Hogwart im. Hermiony Granger

Od pocz¹tku XII wieku ulubion¹ rozrywk¹ czarodzei by³o polowanie na znikacza. Z³oty znikacz jest dziœ gatunkiem chronionym, ale w owych czasach wytêpowa³ czêsto, w ca³ej pó³nocnej Europie, choÌ mugole rzadko go widywali z powodu niesamowitej szybkoœci i zdolnoœci ukrywania siê. Polowanie na znikacza by³o sportem wysoko nagannym.

W okoÂło 1269 roku przewodniczÂący Rady CzarodziejĂłw, Barberus Bragge przyniĂłsÂł na mecz klatkĂŞ z ptaszkiem. PowiedziaÂł Âże kto go zÂłapie dostanie 150 galeonĂłw ktĂłre dziÂś odpowiadajÂą milionowi galeonĂłw. Wszyscy gracze wzbili sie w powietrze zapominajÂąc o kaflu. WkrĂłtce podczas kaÂżdej gry zaczĂŞto wypuszczaĂŚ znikacze i ustalono Âże jeden gracz zwany ÂłowcÂą, ma za zadanie zÂłapaĂŚ ptaszka. ÂŚmierĂŚ znikacza koĂączyÂła mecz a druÂżyna Âłowcy otrzymywaÂła 150 punktĂłw na pamiÂątkĂŞ 150 galeanĂłw ktĂłre obiecaÂł pan Bragge.

W poÂłowie nastĂŞpnego stulecia znikaczy byÂło tak maÂło, Âże Rada Czarodziei uczyniÂła je gatunkiem chronionym. Wtedy gorÂączkowo zaczĂŞto szukaĂŚ czegoÂś co zastÂąpi ptaszka.

Znicz wynalaz³ Bowman Wrightow z Doliny Godrika. Postawi³ sobie zadani: stworzyÌ pi³kê naœladuj¹ce cechy i zachowanie znikacza. Z³oty znicz by³ wielkoœci orzecha w³oskiego i wa¿y³ dokó³adnie tyle ile znikacz. Jego skrzyde³ka porusza³y siê stylem obrotowym jak skrzyd³a ptaszka. W przeciwieùstwie do znikacza zosta³ zaczorowany tak aby nie wylatywa³ poza boisko. Oto jest historia znicza...